De smaak van … wol! sept.’22

“Schaapje, schaapje, heb je witte wol? Ja baas, ja baas, twee zakken vol!” Daarna volgt de verdeling wie er allemaal een zak krijgen. En zo kreeg ik laatst een zak vol, met de vachten van vier schapen. Dolblij met zo’n natuurproduct, maar wat moest ik ermee? Twee jaar terug heb ik een workshop vachtvilten gedaan bij Babette Leertouwer in Soest. Op een gekaarde ondergrond moest je d.m.v. veel bewegingen de wol zien vast te haken. Krachtwerk! Maar als je dan ziet dat je zelf zoiets moois kunt maken, en dat het schaap gewoon door huppelt, ben je echt trots. En heb je een prachtig kleed voor in je stoel, op een kruk, of op de grond. Mijn interesse was gewekt. Via Warm van wol, ook uit Soest, heb ik een keer een DIY pakket gehaald en er nog een thuis gemaakt. Wat ik al heel lang wil, en voor me zie, zijn twee witte wollen engelenvleugels aan de muur. Dat is nog niet gelukt. Wel is mijn verzameling vachtjes flink uitgebreid, en daar geniet ik in de camper en in de winter erg van. Als je ook van wol houdt, laat je inspireren op Babette’s site: www.halona.nl. Zij maakt prachtige wandkleden, helemaal met de hand, in haar atelier naast Het Gagelgat.

Een ander voorbeeld hoe we met wol om kunnen gaan, was op tv te zien in Binnenste buiten (6-9-22). Nathalie en Maarten merkten in coronatijd dat al het overgebleven wol, dat normaal naar China gaat, hier verbrand wordt! En dat is meer dan twee zakken vol… Zij kwamen op het idee om er een mestproduct van te maken, en ontwikkelden hun Wolkorrels. Die plant je in de grond bij je (kamer-/tuin)planten, en zij geven voedingsstoffen af die van nature in de wol zitten. Bovendien houden ze vocht vast waardoor wortels niet gaan rotten en in droogte hun vocht kan afgeven. En dat het steeds droger wordt, merken we allemaal. Toen ik na de uitzending eens op haar site ging kijken, www.nataliewool.nl, stond ik versteld van haar aanbod, naast de korrels. Zij heeft nl engelenvleugels te koop staan! Daar ga ik voor sparen!

Wol heeft een beetje een wollig karakter. Ouderwets. Voor geitenwollensokkentypes. Maar dat beeld verandert. Want we komen er weer achter dat het goed isoleert, warm is in de winter en koel in de zomer, en bovenal: het omarmt je. Zodra ik op een vachtje lig of zit, voel ik me veilig en warm. Dus ook de oude gebruiken komen weer terug. Zo is er -bij ons te koop- wandelwol; dat stop je tussen je tenen of bij je hak in je sok voordat je gaat wandelen, dat voorkomt schuring en blaren.En er is -ook bij ons- lanoline te koop, het echte schapenwolvet. Als je last hebt van ruwe huid of kloven, is dit heel helend. Helemaal hip nu weer zijn de wollen gilets, zowel voor volwassenen als kinderen. O.a. te koop bij Mirk (Utrecht) en Stars by Daan (Baarn). Vroeger wisten ze wel hoe je jezelf warm hield!

Maar ook je eten. Vroeger had je het principe van de hooikist. Een pan met net gekookt voedsel werd in een kist gedaan, hooi erop ter isolatie en het eten gaarde verder. Nu worden hippe doeken aangeboden van geïsoleerde stof, die heten hooimadammen. Toen ik op zoek ging naar een simpel patroon om dat zelf te maken, was het me toch eigenlijk nog te omslachtig. Zo handig ben ik niet (of geduldig…!). Bovendien wilde ik die wol dus gebruiken i.p.v. dekbed of andere dikke stof. En zo kwam ik na lang nadenken op een voor mij uit te voeren constructie.

Uit een oude wollen deken knipte ik een grote cirkel. Nog lastig, want zodra ik me had omgedraaid lag mijn hond erop alsof hij zegen wou: Goh, bedankt dat je dit voor mij gemaakt heb, ik ga er nooit meer af! Vervolgens spreidde ik 1 vacht uit de zak (met strootjes er nog aan, maar ja, dat was ook het principe van een hooikist, nietwaar?) erover heen, en strooide er voor de geur nog wat lavendelbloemen op. Vervolgens naaide ik er voeringstof overheen. C’est ca! Nu breng ik mijn eten aan de kook, laat even koken, zet de pan in het midden van mijn ‘wolmadam’, vouw hem dicht en knoop er een touw omheen. In het kader van gas besparen! (Nu me eens verdiepen in de recepten ervoor, via www.wonderbagworld.com)

Welke ideeën ik allemaal nog heb? Ik wil zelf nog een bodywarmer maken van een dunne vacht die ik nog heb. Die engelenvleugels toch zelf gaan vilten? Plukken wol tot kerstbal/-hanger draaien. Mijn laurier en avocado met de gekregen wol inpakken als het koud wordt. Een soort col/kraag maken als ik het plaatselijk koud heb in de winkel. En met de korter durende dagen ga ik daar fijn de tijd voor nemen.

Wollige groet,

S.tel

P.s.: Mag ik u nog een tip geven om naartoe te gaan? Schapenboerderij De zeekraal in Oosterend, Terschelling. Ik ben niet helemaal onbevooroordeeld, want de eigenaresse is mijn mans nicht, maar het is echt een prachtig plekje! Een biologische boerderij, met eigen kazen, cosmetica, vachten en kazen! Te koop in hun boerderijwinkel. Ook zijn er heerlijk luxe glamping tenten te huur op hun terrein. Maar sowieso fijn om (in de herfst helemaal!) op Terschelling te zijn.