De smaak van… paardenbloem 2-25

 Ook dit blog kan ik weer beginnen met een herinnering aan mijn moeder; als wij sla aten, ging ze eerst de tuin in om wat paardenbloembladeren te plukken om die er doorheen te doen. In onze kringen/in die tijd vrij vreemd. Gelukkig merk ik steeds meer dat mensen bewust worden van wat er om hen heen groeit! Met duurder wordende etenswaren, aandacht voor het milieu en een generatie die niet meer al onze regels voor vanzelfsprekend aanneemt, komt er meer bewustzijn. Dus gaan we op zoek naar alternatieven voor voedsel, en willen we geen resten van bestrijdingsmiddelen meer op ons eten of bosje bloemen, en dat is zo’n mooie ontwikkeling.

Ga maar eens om je heen kijken wat er groeit, aan planten en bloemen bij jou in de buurt. Wist je dat dat niet zomaar is? Dat heeft niet alleen te maken met klimaat (al dan niet veranderend) maar ook met wat de aarde daar nodig heeft. Sommige planten groeien even ergens om bijvoorbeeld op arme aarde de voedingsstoffen die dieper zitten naar boven te halen. Duindoorn, klaver, smeerwortel en sommige erwtensoorten zijn hier voorbeelden van.  Als de grond weer goed is verdwijnen ze soms ook weer vanzelf. Ik geloof ook dat je die planten nodig hebt, die om jou heen groeien. Zoek maar eens op wat voor werking ze hebben en of je daar iets mee kunt?

Zo groeien de paardenbloemen prachtig voor mijn schutting, dus ik zal het wel nodig hebben? Vroeger ging men ervan uit dat paardenbloem vooral paste bij mensen die “ogenschijnlijk sterker lijken dan ze in werkelijkheid zijn. Dat put hen en hun spijsvertering uit.” (www.vereniginghomeopathie.nl) Hier kan ik me wel in vinden…

Ondanks hun prachtige bloei en werking,  moet ik manlief en buurvrouwen steeds weerhouden van het wegtrekken van ‘dat onkruid’. Daar geloof ik niet in; hoezo onkruid? Pionierskruid! En gebruiken die handel!

Hoe? Gewoon in de sla dus (blad en bloem), als pesto, door een stamppotje of soep, thee van zetten, limonade van de bloemen trekken of gedroogde wortel gebruiken als koffievervanger of meel. Of maak er koekjes van:

Paardenbloemkoekjes (Natasja van der Meer):

·       Verwarm je oven op 180C

·       Verwarm 200gr kokosolie e laat wat afkoelen

·       Voeg toe: 200gr rietsuiker, 250gr volkorenmeel, 100gr havermout, 1 zakje vanillesuiker, 1 banaan en 2 handenvol paardenbloemen (de gele blaadjes)

·       Vorm met je handen een bolletje, leg het op een ingevette bakplaat en druk plat

·       15-20min bakken (tot de randen goudbruin zijn) en dan afkoelen en evt nog wat gele lintbloemetjes erover strooien

Een ander mooi recept is paardenbloemsiroop, deze van www.harmonycenter.nl is o.b.v. honing:

• Was 2 volle handen bloemen met water

• Verwijder de groene delen en doe ze in een pan

• Voeg 1 liter water toe met 1 citroen (in stukken)

• Breng aan de kook, laat 1 minuut zachtjes borrelen en laat dan 24 uur afgedekt staan

• Dag later zeef je de bloemen eruit door een (kaas-/thee-)doek, knijp goed het laatste vocht eruit

• Vloeistof 15min koken

• Laat het afkoelen tot lichaamstemperatuur, en voeg dan 300ml honing erbij

• Schenk in schone potten en zet afgedekt weg

(Ongeopend enkele maanden houdbaar, geopend niet zo lang en in de koelkast.)

 Of laat ze als kiemen ontspruiten:

Verzamel een paar pluizenbollen, trek voorzichtig de zaadjes los van het ‘propellortje’, leg die in een kiemschaaltje op een vochtige ondergrond en na een tijdje heb je verse, gezonde paardenbloemkiemen!

Een mooie activiteit ermee is een pluizenslinger maken. Dan pluk je de uitgebloeide bloemen als ze weer dicht zijn, rijgt ze door het groene deel aan een touwtje (knoopje ertussen om ze op hun plek te houden) en hangt het op. Als de bolletjes opengaan is het een prachtige slinger, die heel lang goed blijft!

Of je maakt een bloementooi door de stelen in elkaar te haken (wie deed dat niet vroeger?).

Of breek een steel af en maak met die opening ‘stempels/tattoos’ op je huid. De zon kleurt het bruin. Leef je uit en maak een mooie afdruk om een goede indruk te maken!

Wist je dat:

• Ze in het Frans Pissenlit wordt genoemd, en dat dat lijkt op zijn Nederlandse bijnamen Pissebloem  en Beddepisser (door haar urinedrijvende werking)?

• Men voor 1800 deze plant expres plantte, toen er nog geen gazons waren?

• Ze verwant zijn aan zonnebloemen?

• Je goed een detox-kuurtje kunt doen in de lente door een mixthee te drinken van paardenbloem en brandnetel.

• Alle delen ervan medicinaal te gebruiken zijn?

• Zaadjes wel 8kilometer kunnen vliegen?!

• Ze haar naam dankt aan paarden, die deze plant het liefste eten, net als veel andere dienen?

• Molsla gekweekte jonge paardenbloembladeren zijn, en daardoor minder bitter?

Over dat laatste een korte uitleg over de verschillende delen.

De (pen)wortel is goed voor de spijsvertering, voedingsstoffen kunnen daardoor beter worden opgenomen. Het bevat ook inuline (een interessante vezelbron die ook als zoetstof wordt gebruikt, misschien daarover later meer), dat zorgt dat de goede darmbacteriën hun werk kunnen doen.

Het blad heeft een vochtdrijvende werking, dus inzetbaar bij oedeem of reuma. Het bevat veel mineralen en vitaminen en is dus goed bij herstel na ziekte of bloedarmoede.

De stengel is vrij bitter, door het witte sap, maar ook deze kun je eten (pas op: licht giftig). Ook wordt er getest of het als latex gebruikt kan worden om banden van te maken!

De bloem wordt meer culinair ingezet dan medicinaal.

(Disclaimer: luister goed naar je lijf en schakel desnoods een fytotherapeut in, want bijv. bij galstenen of een antibioticumkuur moet je heel voorzichtig zijn.)

Lieve lezers, dank voor het lezen en als je nog meer over deze ene plant wil lezen, koop dan (bij ons in de winkel of in je plaatselijke boekhandel) de paardenbloembijbel van Natasja van der Meer: Het paardenbloemboek!

Ik wens jullie een zonnige, gezonde zomer!

S.tel

P.s.: kijk eens goed/gedetailleerd naar deze plant en zie de vergelijking met de zon (bloem), maan (pluizenbol) en sterren (wegvliegende pluizen)?!